piątek, 31 grudnia 2010

10! 9! 8! ... 3! 2! 1! Szczęśliwego Nowego Roku!!!!!!

Wszystkiego co Najlepsze na Nowy Rok, ciężkiej pracy i wspaniałych efektów, nagród za wszystkie dobre uczynki, szczęścia w niekontrolowanych dawkach, bezkarnego objadania się smakołykami (z mojego bloga!) i tego o czym jeszcze marzycie! Do zobaczenia w 2011!!!

Jeśli zastanawiacie się jak spędza wieczór sylwestrowy małżeństwo z dwójką dzieci i tchórzliwym psem, to zaskoczenia nie będzie - W DOMU!

Nie lubię  Sylwestra - przymus zabawy, bez względu na to czy mi się chce, czy mnie boli głowa lub mam okres, najdroższy wieczór w każdym z klubów - to zupełnie nie dla mnie. Za to wieczór z odpalony Dr Housem - to już coś :) rok temu zdaje się, że przysnęłam na kanapie i Kacper budził mnie dobre 10 minut, żebym na chwile wstała i życzyła mu wszystkiego dobrego na nowy rok :)

Ale wieczór Sylwestrowy wcale nie zwalnia mnie z obowiązku przygotowania jakichś "kanapowych" przekąsek. Oto moje propozycje na dziś:

- odświeżam pomysł pasty z groszku i awokado na grzaneczki lub nachosy
- Kacper zrobi grzaneczki z oliwą, ostrym serem, salami i papryczkami jala peno
- ja proponuję słone, zdrowe ciasteczka

CIASTECZKA Z SELEREM NACIOWYM I PARMEZANEM

  • 2 łodygi selera naciowego
  • 200g mąki
  • łyżeczka proszku do pieczenia
  • 1 jajko
  • 125ml pełnotłustego mleka
  • 75g tartego parmezanu lub cheddara
  • 50g masła
  • łyżka oliwy
  • sól
  • pieprz
Na patelni rozgrzewam oliwę i duszę na niej drobno posiekany seler naciowy. Odstawiam do ostygnięcia. W misce mieszam mąkę z proszkiem, solą i pieprzem, dodaję posiekane masło i ser, dokładnie mieszam, najlepiej ucierać w dłoniach. Do mleka wbijam jajko i ubijam, po czym dodaję powoli do masy mączno-serowej (tylko tyle ile trzeba, by powstało miękkie ciasto, nie kleiste, bo będzie zbyt rzadkie) i dokładnie mieszam. Resztę płynu mleczno-jajecznego wykorzystam do smarowania ciasteczek przed pieczeniem. Z ciasta wyrabiam kulki wielkości orzecha laskowego, rozpłaszczam w dłoniach i układam na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Smaruję mlekiem z jajkiem, posypuję odrobiną sera i wstawiam do piekarnika nagrzanego do 200C na 10-12 minut. Zdjęcia dodam jutro, bo dziś mogę się już nie wyrobić...

BBC.co.uk

czwartek, 30 grudnia 2010

P jak PREZENT

Święta, święta, niestety już po świętach... Pod choinką znalazłam wspaniałe prezenty! Mój kuzyn zgodził się przebrać w strój Świętego Mikołaja, więc Mela miała ogromną frajdę. Ale tak mi się wydaje, że Mikołaj tak sam z siebie nie wiedział co lubię - może zaglądał na mojego bloga...? :) Mój prezent ewidentnie nawiązuje do wpisu o Carrie i Bigu, o ich kłótni dotyczącej prezentu na rocznicę ślubu- przypomnicie sobie i czym mówię zaglądając tutaj! :) Ten sam błąd, co Big, popełnił mój brat: z ogromną dumą przyznał, że dla swojej dziewczyny kupił wspaniały prezent! Jaki? - zapytałam z zapartym tchem. Dysk wymienny do komputera!

Z wrażenia aż ulał mi się sok z buzi!!! - Ty głupku!

- Co?! Przecież to bardzo przydatna i praktyczna rzecz! Trzeba archiwizować zdjęcia i inne pliki!
Moje oburzenie było prawdziwe i chyba skuteczne, bo błyskotki dla jego ukochanej również pojawiły się pod choinką. A ja... dostałam od męża najpiękniejszy (oprócz zaręczynowego) pierścionek w kształcie zawiązanej kokardki - jak księżniczki! Prawdziwe cudo!
Drugim wspaniałym prezentem, bardzo praktycznym (te nie od męża mogą być praktyczne :) !!!) był kultowy notes - Moleskine, na przepisy kulinarne. Jest tam wszystko, czego Desperate Housewife może potrzebować - osobne sekcje na przystawki, zupy, dania główne, dodatki do dań głównych, desery, kilka sekcji nieoznaczonych - można je opisywać według uznania, miejsce na wklejanie wycinków z gazet, kieszonka na karteluszki z przepisami podyktowanymi przez telefon przez mamę, babcię, teściową lub przyjaciołkę, naklejki do oznaczania co ciekawszych przepisów, a nawet kalendarz pokazujący od kiedy do kiedy trwa sezon na jakie owoce i warzywa na każdej półkuli!!! Ogromnie się z tego ucieszyłam - mam pełno karteluszek  i wycinków z przepisami, które są na najlepszej drodze, żeby się zgubić! Dużo przepisów mam "w głowie", a pamięć szwankuje, nigdy zaś nie zdobyłam się na to, by spisać niektóre przepisy na komputerze! A teraz mam ten notes, to przecież Moleskine - mnóstwo sławnych artystów i pisarzy używało tych notesów, m.in. Ernest Hemingway i Ryszard Kapuściński - może i mi jest pisana jakaś kariera literacka!!! ??? :))) Dziękuję Ci, droga przyjaciółko za ten wspaniały podarunek - już nic mi nie umknie, a kilka wolnych poświątecznych chwil spędziłam sam na sam z moim notesem, planując kolejne rozdziały i zachwycając się tym cudeńkiem (ale ze mnie wariatka!).

Po świętach jestem objedzona do granic możliwości - a moje możliwości są ogromne!!! Dla lekkiego przejścia tych poświątecznych dni, podaję przepis na:

OSZUKANA SAŁATKA CEZARA

Oszukana dlatego, że nie lubię sosu Worcester, a może dlatego, że nie miałam go pod ręką, no i nie dodałam też jajek na twardo - zapomniałam je ugotować, a potem już byłam zbyt głodna, by czekać aż się ugotują. Oczywiście są w oryginalnym przepisie, dlatego je dodajcie. Nie jestem też pewna czy w tej sałatce jest oryginalnie grillowany kurczak, chyba czasem zdarza się szynka, ale trudno - ja robię ją tak:
  • główka sałaty rzymskiej
  • ząbek czosnku
  • pierś kurza
  • 4 tosty (ja użyłam ziarnistych)
  • kilkanaście plasterków parmezanu (lub podobnego sera)
  • 2 jajka na twardo
  • oliwa
  • sos Worcester
  • sok z cytryny
  • gruba sol morska
  • pieprz
Sałatę myję i rwę liście na duże kawałki, układam na półmisku. Pierś kurzą posypuję solą i pieprzem, smaruję odrobinką oliwy i smażę na patelni grillowej.  Po smażeniu odstawiam do ostudzenia. Tosty rumienię również na patelnie, bo jak kiedyś wspomniałam - nie mam tostera (i bardzo dobrze). Ząbek czosnku rozcieram z solą, podgrzewam na patelni z odrobiną oliwy aż powstanie gładka masa. Przekładam do kubeczka, dodaję więcej oliwy, sok z cytryny, sól i pieprz (wtedy właśnie jest miejsce na sos Worcester), mieszam i tym dressingiem polewam liście sałaty. Tosty kroję w kostkę, piersi kurze w plasterki, układam na sałacie, posypuję plasterkami parmezanu. Oczywiście jeśli ktoś ugotował jednak jajka na twardo - należy je dowolnie pokroić - wolę ćwiartki niż plasterki - i dodać do sałaty. Lekkie i zdrowe!




Musiałam niemal natychmiast zapełnić chociaż kilka kartek - jakbym miała za chwilę zapomnieć te przepisy!

Powklejałam tu swoje ulubione wycinki z gazet







piątek, 24 grudnia 2010

Radujcie się!!!

Wesołych, magicznych i smacznych Świąt Bożego Narodzenia!
Niech Mikołaj przyniesie Wam prezenty, o których marzycie, niech świąteczna atmosfera napełni Was pozytywną energią na najbliższe mroźne dni!!!

Wszystkiego  co najlepsze!!!
Małgosia Głowacka z Rodziną :)



















czwartek, 23 grudnia 2010

Ś jak święta




Wzruszenie! Portal gratka.pl wysłał mi dźwiękową elektroniczną kartkę z życzeniami! To podwójnie żałosne. Firmie nie chce się wysłać kartki papierowej, ale może to ten nowy snobizm z ekologicznym podejściem do papierowych życzeń?? Poproszono mnie zatem mailowo, żebym weszła na jakąś stronę, jeśli nie widzę prawidłowej wiadomości, to mam kliknąć tu. (Skąd mam wiedzieć, że to co się wyświetla, nie jest prawidłowe?). Ostrzeżono mnie przed czymś tam i dwukrotnie się upewniono, że mam włączone głośniki. Tyle zachodu, żeby się dowiedzieć, że gratka mi życzy wesołych świąt...

W tym roku, a w zasadzie od wielu lat, nie wysłałam tradycyjnej kartki z życzeniami. Zastąpiłam je moim słynnym na całą rodzinkę mailem z tańczącymi elfami no i oczywiście kilkudziesięcioma smsami do najbliższych. Smutne, teraz widzę jak bardzo tęsknię za tradycyjną karteczką z życzeniami. Zaadresowaną kopertą z rozmazanym tuszem, bo listonosz wyjmował kopertę z torby, gdy padało. To jest trochę magiczne. A tej magii mi jakoś brakuje ostatnio.

Prawie wszystkie świąteczne zakupy zrobiłam przez internet. Nie byłam jeszcze na warszawskim Nowym Świecie i Krakowskim Przedmieściu, żeby zobaczyć wspaniałe oświetlenie świąteczne - rytuał, którego nigdy nie przegapiam. Dziś jest dzień przed wigilią, a ja gonię ze sprzątaniem i gotowaniem, pakowaniem i czymś tam jeszcze. Na ostatnią chwilę! Dziś muszę zrobić pasztet, piernik, polukrować drugą partię pierniczków, skleić i ozdobić piernikowy domek, ogarnąć i posprzątać dom i wiele, wiele innych czynności! Wszystko to oczywiście z moją dwójką rozrabiaków na głowie :) jak tu, lub raczej kiedy tu poczuć magię?

Magia jest wieczorem, gdy dzieci śpią, a ja sobie przeglądam książki kucharskie. Święta to nie jest czas szaleństw i eksperymentów kulinarnych, tutaj obowiązuje tradycja. Nie gotuję dużo, bo święta spędzamy u rodziny. Ale nie wyobrażam sobie tych dni bez domowego pasztetu i piernika! To absolutne minimum! Kacper robi jeszcze pierogi z kapusty - farsz jest w połowie z kiszonej, a w połowie ze słodkiej kapusty - bardzo oryginalne.

Nie zdążyłam zrobić wielu potraw, które chciałam Wam polecić na święta - ale te dania są dobre na całą zimę - na grudzień, Boże Narodzenie, Nowy Rok, Trzech Króli, przyjęcia karnawałowe dla przyjaciół. To co zrobię teraz, tuż przed świętami - i tak opiszę i wkleję zdjęcia, jestem przekonana, że te przepisy się niebawem przydadzą. Dziś wspaniała świąteczna rolada schabowa z "Nigelli Świątecznie", po moich licznych modyfikacjach. Wspaniałe danie!

FASZEROWANA ROLADA SCHABOWA
  • schab środkowy bez kości (ja miałam kilogram)
  • 30dag boczku wędzonego, grubsze plastry
  • 2 cebule
  • 4 ząbki czosnku
  • 1 łyżeczka mielonego imbiru
  • 1 łyżeczka mielonego cynamonu
  • 1/2 łyżeczki mielonych goździków
  • 3 łyżki oliwy
  • 200g suszonej żurawiny
Przepis wygląda na skomplikowany, na dodatek niektórzy mogą się wzdrygnąć na myśl o mięsie z cynamonem i goździkami - nie wszystkim pasują słodkawe nuty w mięsie. Dodam jeszcze, że przyrządzając roladę po raz pierwszy niechcący zapomniałam zamarynować mięso, zajęłam się tylko nadzieniem. Ale wyszło tak pysznie, że postanowiłam nic nie zmieniać w moim przepisie - jest dobrze jak jest. Jeśli ktoś chce poznać cały przepis, razem z marynowaniem - zapraszam na stronę Nigelli lub do jej książki. Schab trzeba rozkroić wzdłuż, jak otwartą książkę. Następnie roztłuc walkiem na możliwie najcieńszy płat mięsa. Brzmi makabrycznie, ale jest do zrobienia. Żeby cała kuchnia nie była w bryzgach drobinek mięsa - lepiej tłuc przez plastikową folię do żywności :) gdy schab jest już płaski, chowam go do lodówki.
W rondelku podsmażam na oliwie cebulkę, z dwoma posiekanymi plasterkami boczku i czosnkiem, dodaję przyprawy i żurawinę. Duszę jeszcze kilka minut. Odstawiam do ostygnięcia. Gdy masa ostygnie, wyjmuję schab z lodówki i rozkładam na desce. Na środek nakładam farsz, zostawiam na wszystkich brzegach 2cm bez nadzienia. Następnie ostrożnie zawijam roladę wzdłuż dłuższego z boków schabu (żeby rolada była dłuższa, a nie grubsza). Ja za mało roztłukłam swoje mięsko przez co brzegi ledwo się zetknęły, a powinny ładnie się zawinąć, ale przez to macie pewność, że to co wyczyniam w mojej kuchni jest autentyczne i nie zawsze doskonałe :) Musiałam nawet trochępodwiązać sznurkiem, żeby boki wytrzymały na czas układania boczku, a potem jakoś wyrwać sznurek, co się średnio udało - potem Kacper trochę urażony wyciągał co jakiś czas kawałeczek sznureczka z zębów, jedząc gotowy schab :)

Po zawinięciu boków obkładam roladę plastrami boczku. Specjalnie podkreśliłam, że plastry nie mogą być cienkie, bo spalą się zanim rolada się upiecze. Można związać roladę sznurkiem, ale nie jest to konieczne - zależy czy się trzyma, czy rozlatuje. Wkładam roladę do brytfanki, przykrywam i nastawiam czas pieczenia na ok. 1,5h, temperatura 200C. Na ostatni kwadrans pieczenia zdejmuję pokrywę, żeby boczek się wspaniale zrumienił. Świątecznie polecam - wypróbujcie ten przepis! Zajrzyjcie jutro, będzie niespodzianka i oczywiście życzenia! :)






















wtorek, 21 grudnia 2010

Rudolph, the Red-nosed Reindeer


Ja pierniczę! Cały weekend upłynął pod znakiem lukrowania. Kacper był bardzo szczęśliwy, bo mógł do woli grać w Warcrafta, a ja nie miałam kiedy mu suszyć głowy, bo byłam zajęta CZYMŚ INNYM - znacznie ważniejszym - moim pierniczym rytuałem...

Jestem tak niezdrowo zakręcona na punkcie lukrowania moich pierniczków, że można to uznać za objaw jakiejś choroby - tu nie ma miejsca na pomyłki, a jak coś pójdzie nie tak - jest powodem do histerii! I oczywiście, że poszło nie tak! Trzy śliczne pierniczki w kształcie Mikołaja oraz dwa w kształcie renifera - trafiły pod termos, który niechcący upuścił Kacper, amputując reniferom nogi i dekapitując jednego Mikołaja... Piernikowy weekend czyni ze mnie świra! Były trzaskania drzwiami, wielka obraza o roztrzaskane pierniczki a nawet biednej Meluni się trochę oberwało... Nie teraz koteńku...

Na szczęście coroczny weekend piernikowy już za mną :)
Jak napisałam już wczoraj, ozdoby do pierników przyszły wraz z pocztą już na początku grudnia, do tego miałam jeszcze spore zapasy z poprzednich lat. W tym roku skusiłam się na barwnik w kolorze cielistym oraz jadalne srebrne cekiny w kształcie gwiazdek z tortownia.pl oraz barwnik super biały i różowy z wypiekarni.
Lukry do dekoracji robię najprostsze z możliwych: mieszam kilka łyżeczek cukru pudru z łyżeczką wody, powstaje gładka emulsja, do której dosypuję na koniuszku od wykałaczki odrobinę barwnika. Mam gotowych kilka takich miseczek i przystępuję do pracy uzbrojona w kilka łyżeczek i sporo wykałaczek - są świetne do "rysowania" szczegółów lukrem na pierniczkach, oraz do precyzyjnego przyczepiania cekin i perełek. Perełki przetrwały z ubiegłego roku: złote, srebrne i drobniusieńkie białe, to się chyba nazywa maczek cukierniczy i jest świetny do pierniczkowych muchomorków :)

Jeśli pierniczki mają być polukrowane w różne kolory, np. moje czerwono-białe skarpety świąteczne lub figurki Mikołajów - nakładam na początku tylko jeden barwnik, np. cielisty na twarz i dłonie Mikołaja i potem odkładam go na parę godzin, żeby porządnie wysechł. Inaczej, gdy niechcący położymy lukier o innym kolorze zbyt blisko - barwniki mogą się zmieszać na granicy i powstanie jakaś dziwaczna bura barwa. Celowe mieszanie barwników to inna sprawa, w tym roku kombinowałam z różowym, gdy dałam maleńko barwnika wyszedł taki ładny perłowy odcień, gdy bardzo dużo - prawie amarant. Dodawałam też do różnych kolorów biały barwnik, przez co odcienie stawały się bardziej mleczne.

Najgorszy jest oczywiście czerwony, bo barwi nie tylko lukier, ale też moje palce i blat kuchenny - na szczęście nie trwale. Czerwony zostawiam na koniec, bo najdłużej schnie, no i najmniej chcę, żeby zafarbował nie to co powinien :) Na koniec pierników wielokolorowych, bo jeśli chodzi o te malutkie - jednokolorowe, to zaczynam od czerwonego, bo to najbardziej świąteczny kolor!

Te kilkugodzinne przerwy w nakładaniu barwników, to jest właśnie ten powód, dla którego lukrowanie i pierniczenie trwa cały weekend. W tym roku święta kiepsko wypadają i weekend jest duuużo za wcześnie przed wigilią, ale to jedyny czas, kiedy Kacper może zająć się dziećmi, żebym ja mogła spokojnie pierniczyć :) ale spokojnie, ciasteczka przetrwają do świąt z pewnością.

Oto moja galeria stworków i potworków, a także gitar, choinek i grzybków :)








 Partia różowa, amarantowa i mleczno-różowa





 Rudolph - the Red-nosed Raindeee
 I Pani Reniferowa w wersji pink



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...